Ademen is een levensvoorwaarde. We ademen zo’n 12 x per minuut en zo gebruiken we ongeveer 800 liter zuurstof. Ook voor het spreken en een heldere stem is goed ademen onmisbaar. Om te ademen gebruiken we de volgende lichaamsdelen: borstkas, luchtpijp, de longen en de adem- en buikspieren.

De volgende problemen kunnen ontstaan bij een verkeerd ademen:

• Chronische hoest
  Hoesten kan uitgelokt worden door irritatie van het strottenhoofd, de keel of de luchtwegen. Veel mensen hoesten als reactie op deze irritatie. Daarnaast beschermt hoesten ook de longen en luchtwegen tegen het inademen van rook, dampen en slijm. Ook bij het verslikken heeft hoesten een beschermende werking. Hoesten kan een vicieuze cirkel worden waarin irritatie leidt tot hoesten en hoesten weer leidt tot irritatie. Hoesten is in dit geval niet perse nodig. Het heeft dan geen beschermende werking. De logopedist helpt u weer controle te krijgen over de hoest en hoe de irritatie in de keel verminderd. Hierdoor neemt da aandrang om te hoesten af.

• Hyperventilatie
  Hyperventilatie is een manier van ademhalen waarbij de adem en lichamelijke activiteit niet goed op elkaar afgestemd zijn. Meestal wordt er te diep of te vaak ingeademd, waardoor er te weinig zuurstof in het bloed komt. Men kan last krijgen van tintelingen in armen of benen, zweten, hartkloppingen, duizeligheid. Deze klachten kunnen als zeer beangstigend worden ervaren. De logopedist helpt bij het aanleren van een goede ademtechniek tijdens spreken en dagelijkse activiteiten. Dit gaat vaak in combinatie met ontspanningsoefeningen.

• Stemproblemen
  Om een heldere stem te houden is het van belang om een goede manier van ademen te hebben. De adem en stem zijn namelijk nauw met elkaar verbonden. Een verkeerde ademhaling kan stemklachten veroorzaken; zoals heesheid, snel vermoeide stem. De logopedist werkt aan het aanleren van een goede adem in combinatie met stemoefeningen. Je leest hier meer over de stem. 

• COPD, ASTMA en andere longproblemen
  Mensen met longproblemen hebben vaak tijdens het praten ademtekort. Hierdoor kunnen ze maar weinig achter elkaar zeggen. Er is vaak sprake van een hoorbare inademing en soms ook op onlogische momenten. Het spreken is daardoor zeer vermoeiend.